Koniec pogoni za szczęściem" ("Ending the Pursuit of Happiness" w oryginale). Barry Magid jest praktykującym lekarzem i nauczycielem zen w Nowym Jorku. W swojej książce, opublikowanej w 2008 roku, omawia on, jak praktyka medytacji może pomóc ludziom zrozumieć i zrezygnować z konieczności ciągłego dążenia do szczęścia.
Autor kwestionuje współczesne podejście do poszukiwania szczęścia i proponuje, żebyśmy rozważyli inne podejście oparte na praktyce zen. Magid twierdzi, że dążenie do szczęścia może być pułapką, która prowadzi do frustracji i cierpienia, zamiast do prawdziwego zadowolenia. W swojej książce dzieli się mądrością zen, która może pomóc czytelnikom zrozumieć swoje życie i znaleźć głębsze poczucie spełnienia.
Książka "Koniec pogoni za szczęściem" jest zarówno praktycznym przewodnikiem, jak i głęboką refleksją na temat tego, jak medytacja zen może pomóc nam lepiej zrozumieć siebie i nasze życie, oraz jak możemy znaleźć spokój i zadowolenie poza niekończącym się dążeniem do szczęścia.
Kluczowe idee
Szczęście nie polega na ciągłym dążeniu do celu."Gdybyśmy tylko nauczyli się przestać być takimi niewolnikami swojego pragnienia, może zaczęlibyśmy naprawdę żyć."
Medytacja zen może pomóc w odkrywaniu głębszego poczucia spełnienia. "Medytacja zen to sposób, by zobaczyć świat takim, jakim jest, a nie tego, czego pragniemy lub się boimy."
Akceptacja własnych ograniczeń i niedoskonałości. "Nie możemy być wolni, dopóki nie zaakceptujemy swojej własnej natury ludzkiej, z jej ograniczeniami, zawirowaniami i słabościami."
Szczęście nie jest produktem ani osiągnięciem. "Jeśli mamy kiedykolwiek doświadczyć prawdziwego szczęścia, musimy zrozumieć, że szczęście nie jest czymś, co można wyprodukować, osiągnąć lub zdobyć."
Szczęście jako stan obecności i uważności."Szczęście nie jest czymś, co osiąga się na koniec długiej drogi; jest raczej tym, co jest tu i teraz, kiedy pozwalamy sobie być obecnymi w chwili."
Pułapka ciągłego dążenia do szczęścia. "W rzeczywistości, nasze ciągłe dążenie do szczęścia jest często źródłem naszego cierpienia."
Niewygodne uczucia jako naturalna część życia. "Nie musimy się bać naszych uczuć, nawet tych najtrudniejszych, bo są one naturalną częścią naszego doświadczenia ludzkiego."
Odrzucenie koncepcji "lepszego ja". "Medytacja zen uczy nas, że nie ma 'lepszego ja', które musimy osiągnąć, ale raczej jesteśmy już tym, kim mamy być."
Wartość bycia autentycznym."Bycie autentycznym to być szczerym wobec siebie, swoich uczuć, przekonań i aspiracji, nawet jeśli nie zawsze są one wygodne czy popularne."
Uważność jako sposób na odnalezienie spokoju. "Praktykowanie uważności może pomóc nam zrozumieć, że spokój umysłu nie jest czymś, co osiągamy, lecz czymś, co odkrywamy."
Praktykowanie współczucia. "Współczucie jest podstawą praktyki zen i pomaga nam otworzyć się na doświadczenie innych, jednocześnie pomagając nam zrozumieć i zaakceptować siebie."
Równowaga między pragnieniami a akceptacją rzeczywistości. "Medytacja zen uczy nas równowagi między pragnieniami a akceptacją rzeczywistości, pokazując nam, że prawdziwe szczęście nie zależy od tego, co mamy, ale od tego, jak się do tego odnosimy."
Przebaczenie jako część praktyki zen. "Przebaczenie, zarówno sobie, jak i innym, jest niezbędne, jeśli chcemy osiągnąć większą wolność i głębsze zrozumienie siebie i świata."
Uzdrawiająca moc obecności w chwili obecnej. "Obecność w chwili obecnej ma moc uzdrawiania, ponieważ pozwala nam doświadczyć życia w sposób bardziej autentyczny, pełen szczerości i otwartości."
Zrozumienie i zrezygnowanie z pragnienia kontroli. "Kiedy zrozumiemy, że nie mamy pełnej kontroli nad naszym życiem i doświadczeniami, możemy zacząć żyć z większą swobodą, ufając procesowi i zrezygnować z konieczności ciągłego dążenia do szczęścia."
Co zrobić po lekturze?
Barry Magid w swojej książce "Koniec pogoni za szczęściem" zachęca czytelników do podjęcia wielu działań, które mają na celu poprawę ich życia i zrozumienie, jak praktyka zen może pomóc w osiągnięciu głębszego poczucia spełnienia. Oto lista 15 działań, do których autor nakłania czytelników:
Praktykowanie medytacji zen, aby zwiększyć uważność i obecność w chwili obecnej.
Uznawanie i akceptacja własnych ograniczeń, słabości i niedoskonałości.
Przestanie traktowania szczęścia jako celu do osiągnięcia, zamiast tego doświadczanie go jako stanu bycia.
Dążenie do bycia autentycznym i szczerym wobec siebie oraz innych.
Praktykowanie współczucia wobec siebie i innych, aby zrozumieć i zaakceptować różne doświadczenia życiowe.
Nauczanie się przebaczać sobie i innym, aby uwolnić się od gniewu, żalu i goryczy.
Pozwolenie sobie na odczuwanie nieprzyjemnych emocji, traktując je jako naturalną część życia.
Zrozumienie i zaakceptowanie, że życie nie zawsze będzie spełniać nasze oczekiwania i pragnienia.
Praktykowanie uważności jako sposób na odnalezienie spokoju i zadowolenia w codziennym życiu.
Zrozumienie, że prawdziwe szczęście nie zależy od posiadania rzeczy czy osiągnięć, ale od naszego stosunku do nich.
Dążenie do równowagi między pragnieniami a akceptacją rzeczywistości.
Uczciwe podejście do własnych potrzeb, pragnień i lęków, zamiast próbować je ukrywać lub wypierać.
Poszukiwanie głębszych relacji z innymi opartych na współczuciu, zrozumieniu i empatii.
Praktykowanie wdzięczności za to, co już mamy, zamiast skupiać się na tym, czego brakuje.
Zrezygnowanie z pragnienia kontroli nad życiem i doświadczeniami, a zamiast tego zaufanie procesowi i otwarcie się na nieznaną przyszłość.